25.11.17

LIBRE AL FIN






           Estos hijos mios, que tu,             
           cual Saturno devoras,                      
           inclemente y fiero.                           
           Estos hijos mios,                      
           que tenaz engendro,                          
           que ingenua te entrego                    
           y que tú aniquilas                             
           con rigor extremo.
                          
Estos hijos mios                               
son mis ilusiones,                           
mis tímidos sueños,                        
              tibias esperanzas,                            
pequeños anhelos.                          
            Y tú los destruyes
            o ya nacen muertos...  
                
         Pero vendrá un día en que uno de ellos
         crecerá escondido dentro de mi seno
         y he de alimentarlo hasta que lo sienta
         fuerte y poderoso como un dios heleno.

         Y, libre al fin, este día                                           
                            a tu tiranía                      
                              pondrá fin        
                                 este sueño mio
                                   ¡cual Júpiter Nuevo!

                                                                      Glòria
                                                       

No hay comentarios:

Publicar un comentario